Tuesday, February 28, 2006

Vandræðanafn


Ég hef heitið Kristinn svo lengi sem ég man og það hefur hingað til ekki valdið mér neinum vandræðum. Fyrir nokkrum árum komst ég þó að því að á erlendri grund gat það valdið misskilningi, a. m. k. í Danmörku. Dönum finnst þetta vera kvenmannsnafn!!!! Þegar ég er í bréfasambandi við einhverja Dani ganga þeir út frá að þeir séu að skrifast á við konu nema ég taki annað fram. Ferðaskrifstofan sem skipuleggur ferðina okkar til Buenos Aires skráði til dæmis hjá sér að við Stella værum tvær frúr á ferðalagi. Þegar ég benti þeim á (bréflega) að ég væri karlmaður lofuðu þau að laga þetta og á næstu pappírum var ég rétt kynjaður. Ekki virðast þau þó hafa verið alveg sannfærð því að þegar ég fékk farmiðann minn í dag stóð MRS Jonsson. Nú veit ég ekki hvort ég á að reyna að sannfæra flugvallarstarfsmenn um að það hafi verið gerð mistök eða að klæða mig sem drag-queen þegar ég mæti á völlinn.

Yfirleitt er ég ekki rengdur þegar ég mæti í eigin persónu og kynni mig, en það gerðist þó í banka hér um daginn. Ég var að borga reikninga og rétti kassadömunni bankakortið. Hún lítur á það og segir svo:

"Og hvem er du så?"
"Jeg er Kristinn," svara ég.
"Nej, det passer ikke min ven, det er et pigenavn".
"Ikke på Island," svaraði ég,

og varð svo að taka hana í tíma í muninum á íslenskum nöfnum og dönskum. Sýnd henni jafnframt íslenskt bankakort með mynd af mér og þá gaf hún sig.

Fyrir tveimur dögum komst ég svo að því að þessi misskilningur einskorðast ekki við Dani (sem eru aðeins 5 milljónir talsins), ég get átt von á því að allur hinn spænskumælandi heimur telji mig bera kvenmannsnafn (300 milljónir). Ég hef verið í tölvusambandi við spænskukennara í Buenos Aires sem ætlar að taka mig tíma þegar ég kem þangað. Í bréf til hennar um helgana laumaði ég því að hvers kyns ég væri og samstundis kom svar frá furðulostinni Carmen - hún stóð í þeirri trú að ég væri kona. Hún hefur þó ekki aflýst tímunum.

Nú er svo komið að ég er að íhuga að breyta nafni mínu í Cristian til að forðast allan misskilning, nema ég sjái að ég geti haft einhver not af svona misskilningi. Ef ykkur sem þetta lesið dettur hug einhverjar aðstæður þar sem misskilningurinn gæti komið sér vel þá látið mig vita.

Set mynd af mér með til að forðast misskilning.

5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Eina sem mér dettur í hug er ef einhver forríkur asni myndi vilja halda þér uppi út á fína stelpunafnið þitt(þá án þess að sjá þig!)
Halla

7:52 AM  
Blogger Kristín Bjarnadóttir said...

Þú getur verið með í bréfavinkonuklúbb og látið allar Carmearnar og allar Maríurnar og hvað þær nú heita ... trúa þér vandamálum sínum með Karlmen og e.v. orðið einhvers vísari um Konur.

Annars finnst mér Cristian ekki galið (konungs-)nafn(hef sjálf stundum kallað mig chris eða kriss til að virka hvort sem er)og ef þú notar það fyrir dani því þá ekki að nota t.d. Jesus fyrir spænskumælandi? Hljómar kannski úti hött en mér datt það í hug.
Kristín

12:37 PM  
Blogger Freyja said...

Cristian er lika haegt ad skrifa med K-i, sem sagt Kristian. Tha er thad naestum eins og nafnid thitt, bara eitt "a" i stad "n".

12:05 AM  
Anonymous Anonymous said...

Er annars einhver þörf á breytingum, ertu ekki á leið heim??

Góða ferð til Argentínu, knús Halla

1:38 PM  
Blogger Hafrún Ásta said...

Ég segi eins og Halla ertu ekki á leiðnni heim ég kann svona líka svakalega vel við Kristins nafnið. Góða skemmtun í Argentínu. Prófaðu að heita Hafrún Ásta í Bandaríkjunum. Var kölluð Half moon, Half run, Have fun og Hassteinsdotter svo ég veit alveg hvað þú ert að tala um næstum því hef ekki verið karlkend ennþá hehe.

8:01 PM  

Post a Comment

<< Home